O ABSOLUTISMO

O absolutismo foi unha forma de goberno na cal o poder reside unha soa person, a quen deben obedecer todas as demáis, sin rendir contas al parlamento nin ao pobo. Este sistema abarcou os siglos XVI, XVII, XVIII e a primera metade do XIX.
os defensores do absolutismo real consideraban que o poder do rei proviña directamente de Deuss, polo tanto, era superior a calquer institución terrestre, gracias a esto fortaleceuse o poder real. A participación dos súbditos se limitaba a aprobar os impostos solicitados polo rei. A teoría do dereito divino do poder real ou do absolutismo teolóxico naceu en Francia no último cuarto do siglo XVI e no ambiente das guerras da relixión.

Un exemplo de monarca absoluto foi Luís XIV de Francia
Que declarou “L'Etat, c'est moi” ('O Estado son eu') resume con precisión o concepto do dereito divino dos reis.

Un monarca absoluto prescindía dos organismos do Parlamento, das Cortes que controlaban os ingresos e gastos da corona. Argumentaba que o seu poder absoluto porque fora elexido por Deus para dirixir o destino do pobo e así que solo lle tiña que dar explicacions a Deus. Tiña o poder supremo: ejecutivo, lexeslativo e judicial.
Os sistemas políticos non absolutistas foron escasos. Os máis importantes deronse na republica das Provincias Unidas e en Gran Bretaña e nesta última, tras as duas revolucións do Parlamento contra a monarquía absoluta, implantouse no século XVII.
MERCANTILISMO
Pode entender o mercantilismo como un conxunto de políticas ou ideas económicas dos l monarcas absolutos que se desarrollaron durante os siglos XVI, XVII e a primera metade do XVIII en Europa.
O mercantilismo partiu da idea de que solo una nación podía ser poderosa. A riqueza dun país dependía da acumulación de materiales preciosos (ouro e plata). Os materiais preciosos conseguíanse coa explotación de minas das colonias dun estado e cona venda de mercaderías propias a outros países.

Fdo: Ángeles Fernández Vázquez