O Romanticismo é un movemento cultural e político originado en A lemania e no Reino Unido a finais do século XVIII como unha reación revolucionaria contra o racionalismo da Ilustración e o Clasicismo, tendo prioride os sentimentos.
Desenrolouse, fundamentalmente na primeira metade do século XIX, extendendose desde Inglaterra a Alemania hasta chegar a paises como Francia, Italia, Arxentina, España, México, etc. A súa vertente literaria fragmentaríase posteriormente en diversas correntes, como o Parnasianismo, o Simbolismo ou o Prerrrafaelismo reunidas na deminación xeneral de Postromanticismo, unha derivación do cal foi o chamado Modernismo hispanoamericano.
O Romanticismo tuvo fundamentales aportes nos campos da literatura, da arte e da musica, posteriormente, inha das correntes vangardistas do século XX levou ao extremo os postulados románticos da exaltación do eu esa corrente denominouse Surrealismo.
A carecteriza fundamental do Romanticismo foi a ruptura coa tradición clasicista basada nun conxunto de regras estereotipadas. A liberdade auténtica e a súa busqueda constante, por eso é que o seu rasgo revolucionario é incuestinable.Debido a que o Romanticismo é unha maneira distinta e particular en cada país donde se desarrolla; incluso dentro dunha misma nación se desarrollan distintas tendencias proxectándose tamén en todas as artes.
O Romanticismo e unha reación contra o espirito racional e crítico da Ilustración e o Clasicismo e favorecía, ante todo:
- A conciencia do eu como entidade autónoma e fantástica.
- A primacia do Xenio creador dun Universo propio.
- A supremacía do sentimento frente a razón neoclásica.
- A forte tendencia nacionalista.
- A del Liberalismo fronte o desptismo ilustrado.
- A da orixinalidade fronte a tradición clasicista.
- A creatividadde fronte a imitación neoclásica.
- A da obra imperfecta, inacabada e aberts fronte a obra perfecta, concluída e cerrada.
É propio deste movemento un gran aprecio do personal, un subxetivismo e individualismo absoluto, un culto ao eu fundamental e o carácter nacional, fronte a universilidade e sociabilidade da Ilustración no siglo XVIII; neste sentido os heroes románticos son, con frecuencia, rebeldes e os autores románticos rompen con calquer norma ou tradición cultural que encerre a súa liberdade, revolucionando a métrica e volvendome a rimas máis libres e populares como a rima asoante. Tamén houbo unha renovación nos temas e ambientes. Estos autores prefiren ambientes nocturnos e luctuosos, os lugares sórdidos e ruinosos venerando e buscando tanto as historias fantásticas como a supertición, que os Ilustrados e os neoclásicos ridiculizaban.
O Romanticismo tamen renovou e enriqueceu o lenguaxe e estilo do Neoclasicismo dando entrada ao exótico e o extravagante, buscando novas combinacións métricas e flexibilizando as antigas, a súa inspiración encontrabana na Edade Media ou en culturas descoñecidas para a maioría da poboación.
O estilo vital dos autores románticos desprezaba o materialismo burgués e apoiaba ao amor libre e o liberalismo na política, anque tamén houbo un Romanticismo reaccionario que favorecía a volta dos valores cristiáns da Edade Media.
O idealismo extremo e esaxerado que se buscaba en todo o Romanticismo con un violento choque coa realidade miserable e materialista, o que causaba con frecuencia que o romántico acabara coa súa propia vida mediante o suicidio.
A maioría dos románticos morreron novos. Os románticos amaban a natureza como símbolo de todo o verdadeiro e xenuíno.
Feito por: Ángeles Fernández
pos o traballo foi de todos e dixonos que non faacia falta poñer quen o fixo pa vosa información ...
ResponderEliminar